Dwalen door het mooie Wellington

Vanochtend gaan we al vroeg op pad. Na een wandeling door de stad willen we met de kabelbaan naar boven. We zijn niet de enigen dus staan samen met de onvermijdelijke chinezen in de rij. Na een tijdje zijn we aan de beurt en stappen in. Na 5 minuten zijn we al boven en worden daar getrakteerd op een mooi uitzicht over Wellington. We bestellen in het café een lekkere cappuccino en gaan daarna nog even in het museum kijken. Hier wordt de geschiedenis van de kabelbaan, die al meer dan 100 jaar bestaat, uit de doeken gedaan. Er staan een paar prachtig gerestaureerde tramstellen in het museum, die in vroegere tijden dienst hebben gedaan. Een aantal dames verkleden zich met kledij uit de twintiger jaren, die bij de tramstellen op hangers ter beschikking wordt gesteld. En dan op de foto natuurlijk! Het ziet er vrolijk uit allemaal. We lopen via de zeer uitgestrekte en mooie botanische tuinen weer omlaag. We zien veel natuur onderweg, horen de vogels prachtig zingen en krijgen mooie uitzichten als beloning. In de heuvels liggen prachtige villa's verstopt. We komen ook door een schitterende rozentuin🌹, met geurende rozen in allerlei kleuren. Tot onze verbazing gaat onze route daarna dwars over een oude begraafplaats, die keurig onderhouden is. Via een brug gaan we over een snelweg, en staan dan ineens voor het parlement. We slaan een bocht om en zijn dan weer in de straat waar de kabelbaan begint.

We eten een broodje en lopen via de gezellige haven naar het beroemde Te Papa museum. Hier kun je zo'n beetje de hele geschiedenis van Nieuw-Zeeland terugvinden. Het museum is heel groot en ook onoverzichtelijk. Eerlijk gezegd valt het ons na het museum in Christchurch gezien te hebben een beetje tegen. Het deel wat de Maori cultuur weergeeft bevalt ons het beste. Na anderhalf uur rondgekeken te hebben, zijn we het zat en lopen terug naar het hotel. Hier gaan de beentjes even gestrekt en we zetten daarna een lekker kopje thee. Dit kun je in Nieuw-Zeeland altijd op de kamer doen, erg makkelijk! Om zes uur lopen we net als gisteren naar de Ierse pub🇮🇪, waar we eerst een biertje doen en daarna een hapje gaan eten. Lenneke bestelt enchiladas, en ik krijg een giga burger voorgeschoteld. Daarna doen we nog een koffie in een tentje in de straat van het hotel en vervolgens wordt het weer tijd om dit reisverhaal op te schrijven.